Setlista niepotwierdzona *

LEG: 0 | Koncert nr: 020
Data: 1980.12.01 (poniedziałek)
Lokalizacja: The Bridge House Club, Bidder Street, Canning Town, Londyn, E16 4ST, UK
Support przed: Zeitgeist
Publiczność: nominalna: – / faktyczna: – (100%)

Bilety: 60p

Bootlegi: nie / 0

Komentarz: Drugie spotkanie depeche MODE z Danielem Millerem. To podczas tego spotkania padły propozycje wydawnicze…

„Zabrałem ze sobą kilka osób, w tym NON – Boyda Rice’a – która była wielką fanką popu i moją pierwszą pracownicę – Hildi Svengard. Oboje powiedzieli: »Daniel, musisz to zrobić«.

• Wróciłem i zapytałem zespół: „Chcecie nagrać singiel?”
• Oni odpowiedzieli: „Dobra”
• Ja po prostu powiedziałem: „Zrobimy jednorazowy singiel i zobaczymy, co z tego wyjdzie”.

Daniel Miller @ electronicbeats

…i to nie tylko ze strony Daniela Millera. Drugą osobą był SteveO Pearce. Między Panami istaniała pewna rywalizacja. Na koniec doszło miedzy nimi do ugody i jeden z nich nawiązał współpracę z Soft Cell, a drugi z depeche MODE. Daniel Miller i Daryl Bamonte opisali ten moment w lutowej publikacji w Die Welt w 2011 roku:

Daniel Miller: „Na tym koncercie w The Bridge House poznałem Stevo Pearce’a wśród publiczności. On również interesował się depeche MODE i chciał ich ściągnąć do swojej wytwórni Some Bizarre. Znałem Soft Cell już wcześniej, zanim po raz pierwszy zobaczyłem depeche MODE i wciąż nie byłem pewien, czy chcę z nimi pracować. Stevo powiedział mi: Dobra, ja biorę Soft Cell, Ty depeche MODE. Po koncercie spotkałem się z chłopakami i zaproponowałem im nagranie singla. Umowę przypieczętowaliśmy uściskiem dłoni. Bez kontraktu, bez prawników, pół na pół. Nawiasem mówiąc, tak to wyglądało do 89/90 roku: do tego czasu nie istniał żaden pisemny kontrakt między Mute a depeche MODE”.

Daryl Bamonte: „Po tym, jak Daniel zaproponował chłopakom umowę na singiel, pojechaliśmy do domu i nikt nie powiedział ani słowa. Nic. Żadnego krzyku, żadnego picia. Andy i Martin po prostu poszli do pracy następnego ranka, jakby nic się nie stało”.

Die Welt.com – depeche MODE: Just can’t get enough

Vince Clarke wspomina rywalizację między Stevo Pearce’em, a Danielem Millerem w biografii Jonathana Millera – Obnażeni:

Stevo przyszedł za kulisy i powiedział: Słuchajcie, organizujemy w trasę Some Bizzare, jesteście zainteresowani? Czy interesuje Was podpisanie umowy z Some Bizzare? Wtedy pojawił się też Daniel, znaliśmy go z T.V.O.D. Musieliśmy zdecydować się na jedno lub drugie. Stevo powiedział: Słuchajcie, ojeśli podpiszesz kontrakt z Some Bizzare, załatwię Wam support przed Ultravox. To była naprawdę ciężka decyzja, wiesz! Ale z jakiegoś powodu zdecydowaliśmy, że z Danielem. A potem Daniel powiedział: Po prostu nagramy singiel. Podpisalibyśmy każdą umowę; chcieliśmy po prostu wydać płytę – powiedział Vince – Zespół jednogłośnie przyznał, że Daniel Miller jest pierwszą osobą, której możemy zaufać; powiedział, że jeśli któraś ze stron nie polubi drugiej, to na tym poprzestaniemy.

Jonathan Miller – Obnażeni – str. 69

* Z tego koncertu nie jest znany bootleg, ani nie jest znana setlista. Wobec dużej zmienności setlisty na tej trasie nie zamieściłem żadnego z granych wariantów.