Setlista niepotwierdzona *
LEG: 0 | Koncert nr: 007
Data: 1980.08.30 (sobota)
Lokalizacja: The Crocs – Glamour Club, 19-23 High St, Rayleigh SS6 7EW, Rayleigh, UK
Support przed: Soft Cell
Publiczność: nominalna: – / faktyczna: – (100%)
Bootlegi: nie / 0
Komentarz: Drugi koncert w The Crocs. Tym razem nie jako gwiazda, ale jako support. Composition Of Sound zagrali przed Soft Cell – wschodzącej gwiazdy ze stajni StevO Pearce’a.
To właśnie te regularne koncerty w jednym z najmodniejszych klubów w okolicy sprawiły, że grupa szybko zyskała fanów. Kilka występów w krótkim odstępie czasowym w tym samym lokalu to w tamtych czasach nic niezwykłego – właściciele pubów i klubów dbali o rozrywkę dla stałych gości, a jednocześnie chcieli przyciągnąć nową publiczność. A to właśnie zyskująca na popularności muzyka elektorniczna zachwycała co raz więcej ludzi. Zaespoły czesto grały set z przerwą, żeby publika mogła uzupełnić napoje albo żeby po prostu wydłużyć całe wydarzenie.
depeche MODE Live, Sascha Lange & Denis Burmeister, str. 13
* Z tego koncertu nie jest znany bootleg ani nie jest znana setlista. Nie ma również szczątkowych relacji przytaczających wiarygodnie zagrane utwory.
MARC ALMOND Early on, we played a gig with Depeche Mode at Crocs, their home turf, and we got pelted with coins by some other 80’s artists who were there. Depeche had great equipment and good outfits; we were a mess, the poor northerners.
MARC ALMOND Na początku zagraliśmy koncert z Depeche Mode w Crocs, ich macierzystym klubie, i zostaliśmy obrzuceni monetami przez innych artystów z lat 80., którzy tam byli. Depeche mieli świetny sprzęt i dobre stroje; my byliśmy w rozsypce, biedni ludzie z północy.
Marc Almond (Soft Cell) w Conform to Deform (Wesley Doyle), str. 37
DAVE BALL I’d watched Depeche Mode soundcheck and they were so tight. They were the local boys and were fantastic; we were the out-of-town headliners and we were dreadful. People were chucking pennies and laughing at us. We had to get our act together after that, so we went back to the drawing board.
DAVE BALL Oglądałem próbę dźwięku Depeche Mode i byli niesamowicie zgrani. Byli tymi lokalnymi chłopakami z sąsiedzdtwa i byli fantastyczni; My byliśmy gwiazdami spoza miasta i byliśmy okropni. Ludzie rzucali monetami i śmiali się z nas. Musieliśmy się potem ogarnąć, więc wróciliśmy do deski kreślarskiej.
Dave Ball (Soft Cell) w Conform to Deform (Wesley Doyle), str. 37
TONY MAYO I was at the Crocs gig Soft Cell did with Depeche. I’d gone down with Stevo to give moral support. There were a couple of Spandau Ballet, a couple of Ultravox and Visage, all standing at the back, and the audience were not nice to them at all. They were jeering and throwing coins — they were horrible. What made it all the stranger to me was that it was the same crowd who would go and see Depeche Mode and be really into it. Yet at the time Depeche were a light- hearted pop band with really nice tunes and vocal harmonies. Soft Cell were far more edgy, and the crowd couldn’t seem to handle that.
TONY MAYO Byłem na koncercie The Crocs, w którym zagrali Soft Cell wraz z Depeche Mode. Poszedłem tam ze Stevo, żeby wesprzeć ich moralnie. Była tam ekipa ze Spandau Ballet, cześć Ultravox i Visage, wszyscy stali z tyłu, a publiczność wcale nie była dla nich miła. Szydzili i rzucali monetami — byli okropni. To, co było najbardziej zaskakujące, to to była ta sama publiczność, która szła na koncert Depeche Mode i była nimi naprawdę zafascynowana. A przecież w tamtym czasie Depeche Mode byli lekkim, popowym zespołem z naprawdę fajnymi melodiami i harmoniami wokalnymi. Soft Cell byli o wiele bardziej awangardowi, a publiczność najwyraźniej nie mogła tego znieść.
Tony Mayo (Naked Lunch) w Conform to Deform (Wesley Doyle), str. 37